Lesbos de EU vergadert

Vandaag is het rustig met bootjes we begrijpen er niks van. Later vernemen wij dat er aan de overkant in Turkije een vergadering is met de top uit Brussel en de bootjes worden dus niet doorgelaten. We kunnen hier heel veel over zeggen en denken maar besloten hebben we dat wij daar uit een human to human oogpunt zijn en niet politiek gerelateerd... We besluiten de stranden op te gaan ruimen. Van de week spraken we namelijk een Griekse boer die al veel van zijn geiten is verloren omdat die van de warmtedekens eten.

We slaan de handen in een verzamelen heel veel zwemvesten, knopen deze aan elkaar en leggen ze op een grote berg. Andere troep stoppen we in vuilniszakken en persoonlijke bezittingen proberen we met zoveel mogelijk respect aan de kant te leggen. ik krijg het niet over mijn hart het in een vuilniszak te stoppen dus we leggen het netjes op stapels.
We vinden paspoorten, foto's van gezinnen en belangrijke papieren. Er gaan vele zwemvesten door onze handen en realiseren ons in ene dat achter al die 1000 zwemvesten een verhaal van iemand zit. De vraag heerst ook hoeveel zullen het gered hebben.. Iets waar we het antwoordt niet op gaan vinden. Het voelt fijn een dagje bezig te zijn met dit soort dingen. Even je gedachtes ''uitzetten'' en simpel opruimen. Voor hoe lang dit kan weten we niet maar voor nu voelt het fijn!

Ook deze dag spoelen er veel lichamen aan. Teveel. Vandaag spoelen er meer lichamen aan dan dat we er levend binnen halen. Bizar. Ik kijk naar de zee en het lijkt wel of ook die er klaar mee is. 1 ding weet ik zeker een strand of zee zal nooit meer hetzelfde voelen...